Shoir haqida
Bolalik, o'spirinlik
chog'larida dunyo, tevarak atrof, tabiat kishi ko'ziga yanayam
sirli-sinoatli tuyuladi, yam-yashil maysalaru lolazor qirlar zavqingni
toshiradi, uzoqdagi viqorli tog'lar tinmay o'ziga chorlaydi, oydin yoz
osmonida milt-milt etgan yulduzlar sirli jilmayib, xayolingni olib
qochadi. Shunday lahzalarda "zavqini qitiqlagan shirin tuyg'ularini"
ko'ksiga sig'dirolmagan o'n yetti yoshli o'smir hayratu hayajonini
she'riy misralarda izhor qilishga jazm etadi, tezroq voyaga yetib yurtga
munosib farzand bo'lishni, yulduzlardek porlashni orzu qiladi:
Ipak iz qoldirib uchar quvnoqlar.
Bir-birin quvlashib, chaqishar chaqin.
Osmon go'zallarin kumush yotoqlar
Qo'yniga chorlaydi, subhidam yaqin.
Deyman: osmonlarning bo'lsam,
Hulkar va Zuhrosi bo'lgim keladi.
Shu go'zal o'lkamda kamolga to'lsam,
Porloq
...
Читать дальше »
17:30
